درخواستهای سازمان های مردم نهاد محیط زیستی اصفهان از رییس جمهور

الف -زاینده رود:
-مطالبه اصلی مردم اصفهان احیای رودخانه زاینده رود است .زاینده رودی که از سراب تا پایاب همیشه جاری باشد. این مطالبه با اجرای قانون در مورد زاینده رود دست یافتنی است.
-زاینده رود را علیرغم ادعایی که می شود فقط خشکسالی خشک نکرد،زاینده رود را بارگذاری غیراصولی در زمینه صنعت ،انتقال و توسعه کشاورزی و باغداری خشک کرد.
-زاینده رود یک پیکره واحد است ،از دامنه های زاگرس تا گاوخونی.
-سیاست هایی که دو سوم آنرا خشک کرد ،بالقوه استعداد آنرا دارد که تمامی آنرا بخشکاند.
-آب زاینده رود بر خلاف بسیاری از رودهای دیگر انفال نیست ،مالک دارد .این را قوانین مدنی ،قوانین شرعی وعُرف چند هزار ساله تصریح می کند،بنابراین هرگونه نقل و انتقال آن تصرف در مال غیر محسوب و قابلیت پیگرد حقوقی دارد.حتی سیلاب های زاینده رود مکمل حق آبه تالاب بین المللی گاوخونی است.
-سهم دولت از آب زاینده رود تنها محدود به آورد تونل دوم کوهرنگ و تونل چشمه لنگان می باشد که کمتر از ۲۵ درصد آب زاینده رود است.در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد آب زاینده رود را دولت به طرح های صنعتی ،انتقال،شرب و کشاورزی اختصاص داده است.
-کارایی آب در رودخانه زاینده رود بیش از دو برابر ورودی آن است.به این معنا که اگر مثلا ورودی رودخانه در سال یک میلیارد متر مکعب باشد ،میزان برداشت آب از رودخانه دو میلیارد متر مکعب است.با انتقال هر متر مکعب آب از زاینده رود به خارج از حوضه این رود ،در حقیقت حداقل دو متر مکعب آب از کل حوضه خارج شده است.
-راهکارهای احیای زاینده رود:
– التزام به قوانین و مصوبه های موجود در ارتباط با زاینده رود
-رعایت قوانین شرعی و لحاظ کردن حُرمت غصب و توجه به قاعده لاضرر.
-برگشت به مدیریت واحد حوضه رودخانه زاینده رود.
-توقف انتقال های موجود از زاینده رود یا تامین تعهدات دولت به زاینده رود.
-توقف فعالیت هایی که منجر به کاهش آورد رودخانه زاینده رود شده است و اصلاح روش های آبخیزداری متداول در بالای سد زاینده رود.
-برنامه ریزی جهت انتقال صنایع آب بر و توقف ایجاد هر گونه فعالیت صنعتی که نیاز به مصرف آب به عنوان عامل اصلی تولید داشته باشد.
-جلوگیری از فروش و تخصیص آب جدید در سراسر حوضه زاینده رود.
-رعایت حدود توسعه شهری با توجه به عامل محدودکننده ( آب )
ب.آلودگی هوا
وجود کارخانه های فولاد و سیمان، نیروگاه ها،پالایشگاه و پتروشیمی ،تعداد زیادی کارگاه صنعتی و واحدهای تامین و تولید مصالح ساختمانی آلاینده هوا در شعاع کمتر از ۵۰ کیلومتر شهر اصفهان و نیز شرایط پستی و بلندی اصفهان باعث پایداری هوا و تجمع آلاینده های سنگین و غیر روان ناشی از این صنایع می گردد به گونه ای که تعداد روزهای هوای پاک اصفهان در طول سال به کمتر از تعداد انگشتان دست رسیده است.
راهکارها:
-جلوگیری از ایجاد یا توسعه هر گونه صنایع آلاینده.
-اعمال قانون جهت فیلتراسیون منابع آلاینده.
-الزام قانونی ممنوعیت مصرف مازوت در کلیه واحدهای صنعتی اصفهان.
-ورود جدی و پر قدرت برای احداث نیروگاه های خورشیدی با توجه به ظرفیت بالای استان در این زمینه.
-برنامه ریزی انتقال صنایع آلاینده از استان اصفهان.
-الزام قانونی مصرف گازوییل یورو ۴ در ناوگان دیزلی استان اصفهان.
-برقراری جریان دائمی زاینده رود جهت کاهش آلاینده های ناشی از بیابانی شدن اراضی کشاورزی،خشک بودن بستر رودخانه و کاهش پوشش گیاهی حاشیه تالاب و رودخانه
-تامین حق آبه تالاب گاوخونی جهت احیای تالاب و جلوگیری از انتشار ریزگردهای سمی.
-سامان دهی فعالیت معادن و الزام قانونی کاهش تخریب طبیعت و ترمیم آن.
-مشخص نمودن محدوده ،نقش و کارکرد مورد انتظار از شهر.
-توجه به ظرفیت محیط دراستان اصفهان با رعایت عامل محدود کننده (آب)
-تغییر روند توسعه استان از صنعتی به توسعه دانش بنیان ، فرهنگی و گردشگری.
امضاکنندگان:
جمعیت پیام سبز،
جمعیت طبیعت یاران،
جمعیت امید دوستداران زاینده رود،
انجمن صلح با طبیعت
موسسه حامیان محیط‌ زیست شهرستان مبارکه

جمعیت دوستداران طبیعت نجف آباد