به گزارش پایگاه خبری چکامه سرا،مسعود آلگونه، شاعر و عضو هیئت‌علمی دانشگاه اصفهان  در گفتگو با ایسنا با بیان اینکه اساساً شعر یک فرایند و شکلی متمایز از شکل‌های دیگرِ شناخت است و به همین دلیل شعر افراد علاقه‌مند را دوره‌ای درگیر خود می‌کند، گفت: آن‌ها بسته به اینکه در جهانِ خود با چه مسائل، دلهره‌ها و امیدهایی مواجه هستند، صورت‌های شعری را به کار می‌گیرند و با این زبانِ نو بخشی از آن دغدغه‌ها را با دیگران در میان می‌گذارند.

او ادامه داد: این افراد ممکن است کوشش یا جوشش شعری را از کودکی، نوجوانی یا جوانی شروع کرده باشند و یا برخی آن را مانند بارقه‌ای در زمانی خاص تجربه کرده باشند، اما این مسئله برای شخصِ من جدی‌تر بود و این مجموعه کاری بود که می‌خواستم به انجام برسانم.

این شاعر و نویسنده گفت: همواره درگیر شعر هستم و شعری را که می‌خواستم، نگفته‌ام و مادام درگیر گفتنِ آن هستم؛ لذا مجموعه «رقص در برابر باد» به‌مثابه بخشی از میلِ من برای در میان گذاشتن دغدغه‌ها و مسائل دنیای خودم منتشرشده است و امیدوارم مقبول طبع علاقه‌مندان قرار گیرد.

آلگونه افزود: از مجموع غزل‌های خودم ۶۰ غزل را برای کتاب «رقص در برابر باد» انتخاب کرده‌ام که مضامین آن در حیطه واحدی قرار نمی‌گیرد،‌ اگرچه عموماً مسائل و موضوعات مورد توجه در کتاب از جنس مسائل «وجودی» است.

عضو هیات‌علمی دانشگاه اصفهان با اشاره به‌عنوان جدیدترین کتاب خود گفت: عنوان «رقص در برابر باد» به بیتی از یکی از غزل‌های من اشاره دارد که افتادن برگ درختان و رفتن آن‌ها به آغوش مرگ را «رقص» آن‌ها می‌داند. من معتقدم انسان اساساً فرصتی است برای رقص در برابر مرگ و دیالکتیک مرگ و زندگی همواره از دغدغه‌های من بوده و به همین خاطر این غزل‌ها را وجودی می‌دانم.

آلگونه افزود: نکته‌ای که در این موضوع وجود دارد این است که غزل به‌عنوان یک ژانر و نوع ادبی در اصل، خاصِ مغازله و عاشقانه‌گویی است و خودِ ژانر به‌مثابه بستری عمل می‌کند که شما را ناخواسته به سمت کلام عاشقانه و غنائی پیش ببرد می‌برد، اما تحول غزل نشان داده که این ژانر قرار نیست بر همان بستر سنتی خود ادامه حرکت دهد و به همین خاطر در اشعار من غزل اجتماعی هم دیده می‌شود.

نویسنده «رقص در برابر باد» ادامه داد: چون نگرش من به شعر به‌ویژه در این مجموعه، نگرش تصویرگرایانه یا ایماژیستی است، مسائل اجتماعی و سیاسی را به‌طور صریح در شعر مطرح نکردم، بلکه مخاطب برای دریافت آن باید به شعر دقت کند.

این نویسنده که آثاری در حوزه نقد ادبی، اسطوره‌شناسی، شعرشناسی و تبارشناسی شعر داشته‌ است، تصریح کرد: در حوزه خلاقه، کتاب «رقص در برابر باد» اولین اثر من محسوب می‌شود که در آن ۶۰ غزل از میان ۲۰۰ غزل انتخاب‌شده و در این مجموعه منتشر کرده‌ام و در سال آینده دفتر شعر دیگری از مجموعه غزل‌ها منتشر خواهم کرد، همچنین در حوزه شعر سپید فعالیت‌هایی داشته‌ام اما به علت سختگیری بیشتر در این حوزه، بعدها به انتشار آن می‌پردازم.

آلگونه افزود: زمانه‌ی ما به علت ویژگی‌های خاصی که دارد لغزیدن روی سطح و حرکت روی گستره را عادی می‌کند، اما من تمایل دارم که انسان، لحظه‌ای درنگ کرده و به عمق بپردازد؛ شاملو در جمله‌ای می‌گوید: «دریا به جرعه‌ای که تو از چاه خورده‌ای حسادت می‌کند» من فکر می‌کنم دریا نماد آن چیزی است که در سطح حرکت می‌کند و چاه نماد عمق و شاملو معتقد است که آنچه کسی از عمق با خود به سطح بیاورد عظمت زیادی خواهد داشت و چه‌بسا دریا به این عمق غبطه بخورد.

او ادامه داد: این جریان در شعر،‌ ذیل عنوان شعر مدرنیستی شناخته و فهم می‌شود که «تی اس الیوت» که من مدتی تحت تأثیر فلسفه او بودم نظریه‌پرداز آن است و لذا اشعاری هم که در کتاب «رقص در برابر باد» آورده‌ام خواننده حرفه‌ای را می‌طلبد که اهل شعر باشد.

این شاعر با بیان اینکه استاد پورنامداریان مقدمه‌ای ۱۱ صفحه‌ای که بر این کتاب نوشته‌اند که متأسفانه چاپ نشد،‌ اظهار کرد: ایشان در این مقدمه اعلام می‌کنند که غزل آلگونه را باید با جدیت خواند، باید بر آن تأمل کرد، از کلمات به دلالت‌ها رسید و لذت برد و امیدوارم خواننده حرفه‌ای که این روال را طی می‌کند شعر من را بخواند و لذت ببرد

جستارهایی در باب اسطوره و نشانه شناسی و شعر دو اثر قبلی مسعود الگونه است .